W łóżku spędzamy 1/3 naszego życia.
Wygodne łóżko to podstawa zdrowego snu. Ale zdarza nam się oprócz spania robić w nim różne inne rzeczy. No bo komu nie przytrafiło się czasem czytać w łóżku książkę, pracować, jeść, przeglądać smartfona czy oglądać seriale?
Podobno w łóżku właśnie powstały niektóre z najwybitniejszych dzieł literatury i muzyki. W łóżku tworzyli Cyceron, Horacy, Marc Twain, Winston Churchill, Puccini, Rossini.
Pomimo, że zdarzało się to robić największym odradzam ci stosowanie tej metody. Łóżko powinno jednoznacznie kojarzyć ci się głównie ze spaniem! No chyba, że jeszcze z inną wielką przyjemnością we dwoje.
Musisz nauczyć się oddzielać czuwanie od spania. Spędzanie w łóżku dużej ilości czasu sprawia, że przestaje się ono kojarzyć ze snem. Organizm bardzo łatwo przyzwyczaja się do sennej rutyny. Żeby bardziej ci to uzmysłowić jak to działa wykorzystajmy wiedzę o odruchach warunkowych.
Pewnie słyszałeś o słynnym eksperymencie Iwana Pawłowa za który dostał zresztą nagrodę Nobla.
Psy uczestniczące w jego eksperymencie zaczynały się ślinić zanim podano im pokarm. Potem Pawłow przed podaniem psom pokarmu dzwonił dzwonkiem. Okazało się, że po wielu próbach już na sam dźwięk dzwonka psy wydzielały slinę, chociaż przed eksperymentem dzwonek nie wywoływał u psów reakcji ślinienia.
Spytasz: co ma piernik do wiatraka? Jaki związek ma moje łóżko z psami Pawłowa?
Otóż Pawłow odkrył proces uczenie się na zasadzie skojarzenia. Psy Pawłowa po kilku próbach nauczyły się kojarzyć dźwięk dzwonka z jedzeniem. Podobnie ty w analogiczny sposób na widok łóżka jak na sygnał dźwiękowy psów Pawłowa będziesz senny gdy zobaczysz łóżko. Jeśli będziesz w nim tylko sypiał.
Jeśli zwykle w łóżku pracujesz, czytasz książki, oglądasz telewizję czy wiele innych rzeczy, które nie mają związku ze snem i kiedy potem w końcu kładziesz się do łóżka z zamiarem snu dla twojego organizmu położenie się do łóżka nie jest jednoznacznym sygnałem, że ty chcesz iść spać.
Twój mózg nie wie dokładnie jaką czynność chcesz w tym momencie wykonać: czy chcesz czuwać czy spać? W konsekwencji kładziesz się do łóżka wieczorem i nie możesz zasnąć.
Dlatego jakąkolwiek aktywność poza snem i seksem wykonuj poza łóżkiem.
Jeśli masz mało miejsca na wydzielenie sypialni bo np. twoja sypialnia jest też twoim miejscem pracy możesz chociaż zmienić scenerię . To znaczy na czas czuwania przykryj łóżko czy złóż kanapę, a na noc rozłóż i pościel prześcieradło .
Kiedy położysz się do łóżka i nie będziesz mógł zasnąć przez około 15, 20 minut wstań, przejdź do innego pokoju, zajmij się czymś innym i wróć do łóżka jak poczujesz się senny. Leżenie w łóżku jeszcze pogarsza sprawę. Odniesiesz odwrotny skutek od zamierzonego. W końcu łóżko będzie ci się kojarzyło z bezsennością, a nie z czymś przyjemnym. Już samo położenie się do łóżka wywoła rozbudzenie i czujność. Stanie się bodźcem, który będzie wywoływał staranie się o sen, a nie senność.
Na wiele naszych zachowań mają wpływ nawyki. I tak jak Pawłow nauczył psy wydzielać ślinę na dźwięk dzwonka ty naucz swój mózg i ciało, żeby na widok łóżka dostawały sygnał: „pora spać”.
